Deftige Agapanthus

Statig, deftig, indrukwekkend, grote bloemen, lange bloei ... deze eigenschappen kunnen we allemaal aan de Agapanthus toeschrijven. Bij de Kwekerij staan (geschonken door een tuinlid) twee mooie exemplaren en tot vandaag aan toe staan ze nog prachtig in bloei. Als een Agapanthus in de winter in de koude kas blijft, dan doorstaat ie de winter. Deze Agapanthussen zijn een paar jaar oud en het levende bewijs dat de koude-kas-overwintering prima werkt.

Sommige tuincentra hebben misschien geen tijd of ruimte om deze planten in de winter over te houden. Zo zagen we bij een tuincentrum prachtige grote pollen Agapanthussen. De prijs was zo onvoorstelbaar laag, dat we alles wat er stond hebben gekocht. Komend voorjaar gaan we ze delen, er komen gemakkelijk 4 flinke planten uit 1 pol. Als jij dit voorjaar ook zo'n super Agapanthus wilt bemachtigen, kom dan langs in het voorjaar.  En.... er is ook witte Agapanthus bij!

Fuchsia's in de aandacht

De fuchsia staat een beetje in de stoffige hoek waar lange tijd ook de dahlia stond: oubollig en gewoontjes. De dahlia is plotsklaps trendy en een hit geworden. Waarom de fuchsia eigenlijk niet?

Het is een veelzijdige plant met fijntjes gevormde bloemen (bellen) in zowel felle en contrasterende kleuren als in zachte tinten. Ze zijn er in verschillende vormen: wel/niet winterhard, als struik, opgaand, half hangend, hangend ... veel mogelijkheden dus. Ook qua bloei hebben ze veel te bieden. De niet winterharde staan van juli tot november in bloei en de meeste winterharde bloeien vanaf de tweede helft van de zomer tot de eerste vorst.
Er bestaan duizenden soorten fuchsia's en er zijn nog altijd kwekers die voor nieuwe soorten zorgen. Het aanbod in tuincentra is logischerwijs beperkt. Maar er zijn hobbyisten die hun bijzondere fuchsia-planten graag delen met andere liefhebbers, er zijn hele mooie bij.

Zo hebben we tien stekken van bijzondere fuchsia's aangeschaft. Deze stekken zijn al geworteld en staan in potjes aarde. Het is vertederend om te zien hoe zorgvuldig hobbyisten hun met liefde opgekweekte jonge planten voor verzending inpakken.
De stekken kunnen tot het voorjaar in een koele omgeving blijven. Als de temperatuur in de lente stijgt en er meer licht is, gaan de planten groeien. Om mooie volle planten te krijgen, moeten ze een aantal keren getopt worden. Deze stekken gebruiken we natuurlijk weer om te vermeerderen.

Welke we aangeschaft hebben? Dat zijn deze:
Windhapper, Veenlust, Stad Elburg, Postiljon, Annabel, Quasar, Walz Jubelteen, Purperklokje, Lena en Kyoto. Misschien worden jullie ook enthousiast van deze superbloeiers.

Onderstaand de doos waarin alles een voor een verpakt was (in de Dockumer courant), een van de stekjes en een afbeelding van een bloeiende plant 'Veenlust'.

Veenlust

Een ongeluk zit in een klein hoekje

Hoe vaak gebeurt het niet dat je net aan een ongelukje ontsnapt. Helaas was dat deze week niet het geval. Met willen opvangen van een val na een struikeling liep ik een gebroken pols op. In het Albert Schweitzer ziekenhuis hebben ze eea professioneel (met gewichten!) rechtgezet en voorzien van gips. Met 1 hand ben je toch behoorlijk beperkt en afhankelijk, maar ik heb fantastische mantelzorg.

En gelukkig zijn we in en om de kas helemaal bij met de werkzaamheden. Voor de klussen zoals watergeven, controleren en bij vorst maatregelen treffen, hebben Nicolien, Sandra en Lydia hulp aangeboden. Dankjewel!

Net onder het vriespunt

Maandagochtend zagen we de eerste vorst in de kas. De min-max thermometer gaf als minimumtemperatuur -0,8 graden aan. Gelukkig kunnen we tegenwoordig vrij nauwkeurig de temperaturen voor een aantal komende dagen zien, vandaar dat zaterdag een flinke vliesdoek over kwetsbare planten en stekken is gelegd. En dat werkt voorlopig prima.

De echte winter moet nog komen. Nattigheid en ijzige wind zijn grotere gevaren dan vorst. Dat is dan weer een geluk dat de planten in de kas staan.

Nicotiana paniculata

En zo wandel je door je tuin en zie je 'ineens' een grote plant met grote grijsgroene bladeren en mooie buisvormige bloempjes. Zeker weten dat ik die daar niet geplant heb. Even opzoeken, het blijkt een Nicotiana paniculata. Het is een eenjarige siertabak, welke gemakkelijk via zaad verspreid wordt. Dan klopt dat en is het tegelijkertijd een mooi cadeautje!
De zaden zijn verzameld en volgend voorjaar zullen we deze plant zaaien.

De volhouders

Veel vaste planten en eenjarigen zijn uitgebloeid. En dat mag ook wel, deze warme zomer was voor een aantal van hen sowieso iets teveel van het goede.
Als je nu door de kruidentuin loopt, zie je de vertrouwde en sterke volhouders: de goudsbloemen en borage (komkommerkruid). Ze blijven vlijtig bloemen maken en zaad produceren, zodat er vanaf komend voorjaar weer nieuwe planten verschijnen. Ze worden ook wel de winterharde eenjarigen genoemd. Het zijn eenjarige planten, maar ze zaaien zich gemakkelijk uit; het jaar erop hoef je eigenlijk niets te doen. Als ze het op die plek naar hun zin hebben, komen ze vanzelf weer op.
Mooi toch, de natuur.

Alle planten naar binnen

Nu de herfst definitief haar intrede heeft gedaan, hebben we alle vaste planten binnen in de kas gezet. De planten kunnen tegen vorst, dat is niet het probleem, overigens vriest het in de kas ook. Het gaat er meer om dat de planten buiten veel te nat komen te staan door de vele regen in het najaar en de winter. Omdat ze in een afgesloten pot staan, kan er gemakkelijk wortelrot optreden en dat betekent het einde van de plant.

De planten gaan nu in de kas een rustperiode tegemoet en de meeste planten verdwijnen onder de grond. We geven weinig water. Volgend voorjaar op een mooie dag in maart, dan gaan ze allemaal weer naar buiten!

Wie heeft er gelijk

Bij het op internet en in boeken zoeken naar de juiste methode voor het vermeerderen van Brugmansia in het najaar, komen we verschillende manieren tegen. De een zegt dat je de stekken in potgrond moet zetten en de volgende zegt dat het in stekgrond moet. Even verder kijkend kom je het stekken van Brugmansia op water tegen. Tja en wie heeft nou gelijk.

De logica zegt ons dat een stek in deze periode in pot- of stekgrond toch eigenlijk geen wortels kan krijgen. En waterwortels zijn niet hetzelfde als wortels die een plant krijgt als hij in de grond staat. De plant moet de waterwortels na het oppotten allemaal vervangen door echte wortels. Twijfel, twijfel.

Dan toch maar het enige echte experiment: allebei de manieren uitproberen! En zo staat nu de helft van de stekken in stekgrond en de andere helft staat in water. Tot in maart/april.

We houden jullie op de hoogte wat het resultaat wordt (misschien kan zelfs allebei..?)